خاتمی و یاران

چه زبان به مدح گشایند وچه ذم، چه ملامت وچه تحسین، چه آفرین گویند وچه نفرین و ...ا

به هر حال در هر شرایط از این نکته نباید غافل بود که نام ایران با خاتمی اعتلا یافت وچهره شاید خشن ایران در جهان را خود او با رنج فراوان ومشقت وچه بسا با لبخندی ساده وبی ریا تلطیف کرد. او که در کمال متانت همه تیرهای نقد به اکثر ناصواب نشانه رفته به سمت خود را پذیرا شد تا مبادا یاران دور ونزدیک را گزندی آید

نام یاران به میان آمد ، دورونزدیک آن در نبردی نابرابرسنگ تمام گذاشتند: ازحمایت ونزاکت

حتی در شعارهای انتخاباتی از هر ناسزا وبی احترامی فروگذار نبودند ـ گمان بر این است که حافظه شفاهی را یارای یادآوری یکا یک آن شعارهای غرا باشد پس ذکر آنها نمی رود ـ هر آنچه را که دل تنگشان خواست بی هیچ ترتیبی وآدابی گفتند ورد شدند، با نجابت وبردباری که خاص خود اوست را صرفا بعنوان آلودگی فضای دوران انتخابات یاد کرد وبه عادت آموخته 8 ساله دم برنیاورد؛ شعارهایی که اگر خاتمی می گفت بی شک مهدور الدم بود وکافر وملحد ومعاند نظام وهزاران برچسب دیگر...ا

در سخت ترین وآخرین روزهای باقیمانده دولتِ او با کمال احترام هر آنچه را که به سرانجام رسید ونرسید را از گناهان خاتمی عنوان کردند وتنها به بیان بدیها وکاستیهای دولتش پرداختند، حتی یکی عنوان کرده بود " اینکه اصلاحات به سرانجام خوشی نرسید تقصیر خاتمی است " اینهمه جفا زیاران ؟ پس دشمنان را آسوده بالی باید باشد که فعلا دوستان انجام وظیفه می کنند !ا

او که در دوران خود هر 9 روز یک بحران را تجربه کرد و از دیگر سو دست تنها و همیشه مورد سوء ظن ودشنام ومخالفت و... بود مگر دیگر چاره ای جز پناه به حضرت دوست از دست بحران آفرینان ویاران صدیق هم برایش مانده بود

اما دیری نخواهد پائید که حقایق عیان خواهد گشت وزمان قضاوت را به تأجیل وا می نهیم تا تاریخ خود حکم کند و چیزی را در پس پرده ابهام وانکار نگذارد

قطعا او سزاوار وشایسته اینهمه جفا نیست