عنصر انتخاب ـ برداشت چهارم

از دید من آدمی باید به این شناخت و اعتماد و رشد برسد که بتواند قدم به قدم زندگیش را خودش انتخاب کند و با گزینش و سنجش و علم وآگاهی قدم به جلو بگذارد . یعنی اینکه دقیقا بداند که الان کجا ایستاده؟ و چه مراحلی را طی کرده که به اینجا رسیده ؟ و قدم بعدیش چی هست ؟ که این آگاهی دقیق از موقعیت ، در وهله اول نیاز به هدفمند بودن این حرکت دارد ؛ یعنی اینکه از این حرکت وتکاپو چه انتظاری دارد و فصد دارد که به کجا برسد و چه چیزی را دنبال می کند؟ همه مراحل و راههایی را که باید برود و یا اینکه او را به سوی هدفش رهنمون باشند ، خبر داشته باشد و با علم به این مسئله به جلو پیش برود
و در وهله دوم باید به این مسئله شناخت احساس نیاز درونی کند . یعنی اینکه دقیقا این مسئله خود آگاهی به هدف و شناسائی راه و مسیر برایش دغدغه ای مهم و اساسی باشد . چرا که حتی اگر بداند که چه هدفی دارد ، اما نسبت به راههای رسیدن به آن هدف ومقصد جهل داشته باشد ؛ عملا کاری را از پیش نخواهد برد و غیر از در جا زدن و یأس و نومیدی از رسیدن به آن هدف و دلسرد شدن چیز ثانویه ای نصیب خود نخواهد کرد

** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** **

به نظر من انسان در هر حال و وضعیت و موقعیتی که هست می تواند انتخاب کند و تحت هیچ شرایطی این مسئله از گردنش ساقط نمی شود . بدین معنی که در هر شرایطی که دارد به سر می برد با توجه به همان شرایط و موقعیت نیز قدرت انتخاب دارد ؛ اما مسئله مهم داشتن آگاهی و ایمان نسبت به آن انتخاب است . یعنی اینکه بدانیم چرا داریم این کار را انجام میدهیم و چرا این انتخاب را کردیم و بتوانیم اگر کسی از ما پرسید ، حداقل جواب ممکن که واقعی و موقن است را به او بدهیم و از همه مهمتر اینکه در آینده از شر سرزنش درون خودمان در امان باشیم ؛ که سرزنش یا تحسین دیگران از بیرون به حال نه نفعی دارد و نه تنها کمکی به ما نخواهد کرد ...بلکه ممکن است باری بر بار ندانم کاری قبلیمان بیفزاید

** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** **

نه از انتخاب اشباه خود ،می بایست از زندگی نا امید شد و نه از انتخاب درستی که انجام دادیم باید به خویش بالید و غره شد... چرا که پذیرش اولی شهامت و جرأت طلبد و ادامه دومی شناخت و مسئولیت پذیری خواهد

...ادامه دارد