شادی لحظه تحویل سال / قسمت دوم / ا

سلام! امید وارم که تعطیلات خوبی را پشت سر گذاشته باشید وشادیهایتان هم به طراوت وتازگی بهار بوده باشه.ا
قرار بود که در مورد نحوه شادی کردن ،مخصوصا شادی تحویل وسال نو بنویسم؛ نمی دونم که چرا در این چند روز اینقدر به این موضوع فکر کردم ،در حالیکه از قبل می دونستم چی می خوام بگم .به هر حال...ا
کشورهائی که طبق تاریخ میلادی زندگی می کنند، یعنی میلاد حضرت مسیح را مبدا تحویل سال می دانند بر خلاف ما که سال نو با بهارو شکوفه زدن درختان همراه است ؛سال نوی آنها در زمستان وزیبائی کریسمس همواره به برف آن است وبرای ما خود روز تحویل سال مهمه ولی خود تولد حضرت مسیح ملاکه ویک هفته جشن ومراسم دارند که از اواخر دسامبر شروع می شه وتا اوایل ژانویه هم ادامه دارد. همینطور هم که می دانید به جای سفره هفت سین ما درخت کاج را به زیبائی تمام تزئین می کنند؛ که علت اینکه درخت کاج را انتخاب می کنند این است که همیشه سبز وسر زنده است وسمبل عمر طولانی وشادابی است.ا
بریم سر اصل مطلب و آن این است که: آنها واقعا شادی می کنند وبه تمام معنای کلمه شادند وشادی خودشان را بی هیچ محافظه کاری ابراز می کنند ؛ یعنی دقیقا بر خلاف ما.ا
مثلا در جشنها وفستیوالهائی که به این مناسبت برگزار می شه حتما شرکت می کنند واز بودن درآنجا هم لذت می برند واز همه اینها هم مهمتر برگزاری کنسرت های مختلف موسیقی است.ا
که عمدتا هم توسط خواننده های معروف ومحبوب همراه با تبلیغات وسیع و امکانات فراوانی رخ می دهد. که نکته حائز اهمیت این نکته شاد ومفرح بودن آنهاست ؛بدین ترتیب که این خوانندگان گلچین شادترین آوازهای خود را ارائه می هند که با ابراز بی شائبه شور وشادی و حالا رقص های دسته جمعی و... همراه است " که واقعا زیباست " مثلا گروه "مدرن تاکینگ " برای آغاز سال 2000 میلادی کار خیلی زیبائی را ارائه داده بود یا"سلن دیون " هم همینطور،یا خوانندگان دیگر ... مسئله جالب این است که این اشعار شاد وامیدوارکننده هستند وازحرکت ورسیدن به اهداف و تحقق آرزوها و زیبائی می گویند."حتما روزی در مورد این اشعار خواهم گفت.".. برخلاف اشعار خوانندگان ما که سراسر یاس وناامیدی وتنهائی وبدبختی ونرسیدن است... گاهی وقتها ، وقتی که کنسرت آنها را می بینم واقعا به شادی بی حد وحصر آنها رشک می برم ؛ چرا که خود همین ابراز شادی هم به تعادل دیگر رفتارهای آدمی جلا می بخشد وباعث نو ونوار شدن ذهن وسرزندگی روح وتن آدمی می شود ... چیزهای دیگری هم می خواستم بگم که به گمانم دیگر از حوصله این مقال خارج است.ا
باز هم در مورد شادی وحتی حزن واندوه هم سخن خواهم گفت...ا
شاد بودن هنر است... شاد کردن هنری والاتر...گر ز شادی تو ،دلهای دگر گردد شاد... زندگی عرصه یکتای هنر مندی ماست ... هر کسی نغمه خود خواند واز صحنه رود... صحنه پیوسته بجاست...خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد...ا