خبر خوش آخر سال

بیجه در ملا عام به دار مجازات آویخته شد

در روزهای پایانی سال 83 این مطلب تیتر اول بسیاری از روزنامه های کشور عزیزتر از جانمان بوده، در واقع حسن ختام سال 83 بدین ترتیب رقم بسته بود .

خب خدا راشکر که بالاخره این مهم نیز به انجام رسید وباعث تسلای خاطر خانواده های داغدیده ای که تا 2 سال پیش گوش هیچ بنی بشری به حرفهای آنها بدهکارنبود ، بالاخره این بندگان خدا هم در یک جائی دیده شدند؛ اما از آنجائی که قرار نیست همه چیزـ ظاهرا ـ به نفع اینان تمام شود هنوز بر سر پرداخت دیه های قربانیان به خانواده هایشان چیزی که زیاد است بحث وحدیث است.

یکی از روزنامه ها درادامه همان خبرهای خوش آخر سال از طرف یکی از خانواده های قربانیان اعلام کرده بود که:" اورا در حالی اعدام کردند که هنوز تکلیف پرداخت دیه را مشخص نکرده اند، اگر دیه را به ما ندهند خانواده ما بدلیل فقر شدید مالی نابود می شود ...." یکی نیست به این بنده خدا بگوید که اگر این اتفاق نمی افتاد ، چه کار می کردید؟

بگذریم این موضوع بحث من نیست، بحث من بر سر اعدام این فرد در ملا عام وبا سوت وکف وشادی آدمیان است.

چرا کسی نگران روان پریشی جامعه از این خشونت بی پرده وعیان نیست؟آیا تصویر جنازه ای ـ حالا هر چقدر هم به اصطلاح مجرم وبی شرم ـ بر آسمان از ذهن آن همه کودک وجوان ناظر زدوده خواهد شد؟ آیا واقعا باید جواب خشونت را با خشونت داد تا به اصطلاح دل همه خنک شود؟

در خیلی از کشورهای پیشرفته جهان سالهاست که این روش از مجازات به کنار گذاشته شده وروشهای دیگری جایگزین شده... اما براستی کدام یک از این روشها برای مهار خشونت مؤثر واقع خواهد افتاد؟؟؟ کدام یک صحیح تر است؟ مجازاتهای طولانی مدت مثل حبس ابد وغیره یا مجازاتهای آنی وعلنی مثل اعدام وسنگسار کردن وغیره...

والله اعلم با الصواب

<>